บทที่ 1161

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของสองแม่ลูกดังไปทั่วทั้งห้องนั่งเล่น

มู่เหยียนเซินที่ยืนอยู่ตรงทางขึ้นบันไดชั้นสอง มองภาพนี้ด้วยแววตาและรอยยิ้ม

เขาคิดว่าในอนาคตถ้าเขาไม่อยู่แล้ว คงไม่ได้เห็นภาพเหล่านี้อีก ช่างน่าเสียดายเหลือเกิน

แต่เขาก็หวังว่าเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขเช่นนี้จะยังคงอยู่ในตี้จิ่งหยวนตลอด...